Köyümün kadınları
Yıllar yılı konar göçer bir hayat yaşadılar,
Mevsimlerin ardından gidip geldiler,
Uçsuz bucaksız ovalarda dolaştılar
Kuraklıkla susuzlukla mücadele ettiler
Onlarca pırlanta gibi çocuklar yetiştirdiler,
Kem gözlere karşı üzerlik otundan nazarlıkları süslediler
At nalını kuzu ağılınının kapısına mihlediler
Katmirin kuru kafasını çardağın üstüne telle bağladılar,
Koyunu sağdılar, yastığı ördüler,
Almancı anası oldular,
Gün geldi kocalarını Almanyaya işçi olarak gönderdiler,
Onlarca çocuğu babasız büyüttüler,
Gidip gelmeyene şahit oldular
Ölen kocalarından sonra kimseyi akıllarından geçirmediler,
Seneler boyu karaları bağladılar
Evin hem erkeği hem kadını oldular,
Genç kızlarına odalar dolusu çeyizler hazırladılar
Yasta, dügünde ocağın başına geçtiler,
Kimseyi yemeksiz göndermediler ,
Beyaz tülbentli anaların diyarı
Güneşten önce uyanan kadınların diyarı
MAN kamyon sesi traktör sesinin duyulduğu caddeler
Cocuklugumuzun geçtiği sokaklar
Hepsi birer güzel anı olurverdi,
Odalar dolusu insandan, tek insanlı evlere,
Ve zaman güzel olan herşeyi alıp götürdü.
29.09.2023……..Fkrt….